ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ : ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻧﮓ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻮﺩ

ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ : ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻧﮓ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻮﺩ

ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ : ﺩﻧﯿﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻮﺩ

ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ : ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺁﺷﺘﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ

ﻃﻤﻊ ﺩﺭ ﻣﺎﻝ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺑﺴﺘﻨﺪ

ﻣﺮﺍﺩِ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﺎﻣﺮﺍﺩﯼ ﻫﺎﯼ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺟﺴﺘﻨﺪ

ﺍﺯﯾﻦ ﺧﻮﻥ ﺭﯾﺨﺘﻦ ﻫﺎ، ﻓﺘﻨﻪ ﻫﺎ، ﭘﺮﻫﯿﺰ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ

ﭼﻮ ﮐﻔﺘﺎﺭﺍﻥ ﺧﻮﻥ ﺁﺷﺎﻡ، ﮐﻤﺘﺮ ﭼﻨﮓ ﻭ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺗﯿﺰ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ !

ﭼﻪ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﻭﻗﺘﯽ ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻣﻬﺮ ﺁﮐﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﭼﻪ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﻭﻗﺘﯽ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺩﻫﺮ ﺗﺎﺑﻨﺪﻩ

ﺍﺳﺖ

ﭼﻪ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﻭﻗﺘﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﺎﻟﯽ ﺯ ﻧﯿﺮﻧﮓ ﺍﺳﺖ

ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ : ﺩﺳﺖ ﻣﺮﮒ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﻣﯿﺪ ﻣﺎ، ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﯽ

ﮐﺮﺩﻧﺪ ...

فرﻳﺪﻭﻥ ﻣﺸﻴﺭﯼ

آتشی دست‌ و‌ پا کردی از من!

من،

قایقِ شکسته‌ای برگشته از دریا

تو، بندری مه‌آلود و سرد.

تا کنارت پهلو بگیرم

آتشی دست‌ و‌ پا کردی از من!

بغض کردم، خودخوری کردم، نگفتم بارها...

گفت: تا امروز دیدی من دلی را بشکنم ؟

بغض کردم، خود خوری کردم، نگفتم بارها ...

سید تقی سیدی 

وقت کمه.... زندگی کوتاست....

«مامانتو»

 کاری کن پیش دوستاش پُزتو بده، کیف کنه از داشتنت ، واسش هدیه بخر ، ازش بخواه دعات کنه ،وگاهی یواشکی پاهاشو ببوس

«باباتو »

بغل کن، چاییشو بده دستش، بگو برات از تجربه هاش بگه، بشین پای حرفش وخاطره هاش ،گاهی هم دستاش رو ببوس .

«با خواهرت»

شوخی کن، ماچش کن، بغلش کن، حمایتش کن واحترامش رو حفظ کن.

«داداشتو »

محکم بزن به سَر شونش وبگو مخلصیم ، هواشو داشته باش خصوصا وقتی تنهاست وکمک نیاز داره .

«دوستت»

اگه تنهاست، اگه غم داره تو دلش ،اگه مشکلی داره، تو هواشو داشته باش و تنهاش نذار...

«همسرت»

رو بغل کن بهش بگو چقدر دوستش داری، اگه از دستش دلگیری به این فکر کن که اون توی تمام آدمای دنیا تو رو برای ادامه زندگی انتخاب کرده،

پس ببوسش ، ازش تشکر کن و بهش وفادار باش.

«باور کنیم»

روزی هـــــزار بار میمیره، کسی که فکر میکنه او برای کسی مهم نیست...

هوایِ هم رو داشته باشیم ..

حتما بهـــــــــــتر میشه ...

شاید یه روز دیگه وقت نباشه ...

شاید ما نباشیم

شاید اون نباشه...

و دیدنش آرزومون بشه‌...

وقت کمه؛

زندگی کوتاست !!!

ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﮐﺪﺍﻡ ﺭﺍ ﺭﺍﺿﯽ ﮐﻨﻢ

ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ

ﮐﺪﺍﻡ ﺭﺍ ﺭﺍﺿﯽ ﮐﻨﻢ

ﺩﻟﯽ ﮐﻪ

ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﻋﺎﺷـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــﻖ ﺑﺎﺷﺪ

ﯾﺎ

ﻋﻘﻠﯽ ﮐﻪ

ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﻋﺎﻗــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــﻞ ﺑﺎﺷﺪ

پر از خالی

من قطاری دیدم 

که سیاست می‌برد 

و چه خالی می رفت .....

[سهراب سپهری]

بعد نوشت: مشائی و کارناوالش برای ثبت‌نام ریاست جمهوری.....

برگهای بی‌گناه

پیش از انکه برگهای زرد را / زیر پای خویش سرزنش کنی

خش خشی به گوش می رسد:

برگهای بی گناه با زبان ساده

اعتراف میکنند /خشکی درخت

                                  از کدام ریشه اب میخورد؟!

[قیصر امین‌پور]

بیــــــا.....

قسم به دفتر شعرم، قسم به نون و قلم

بیا که با تو زیادم، بیا که بی تو کمم

بیا که با تو رسیدم به معنیِ بودن

بیا که بی تو وجودم گرفته رنگ عدم

بیا که باغ دلم شوره‌زاری از اشک است

بیا که خنده بروید، چقدر غصّه و غم؟

بیا جوابِ سوالی که پاسخش هستی!

بیا که جهلِ مُرکّب، مرا تنیده به هم

بیا بهار بیاور که بد زمستانی‌ست

بیا سپید شد این سرو و قامتش شد خم

بیا که علّت از این خوب‌تر چه می‌خواهی؟

بیا که پلکِ دلم می‌پرد قدم به قدم

{رضا احسان‌پور}

گمشده

گمشده این نسل:

اعتماد است نه اعتقاد...

اما افسوس که نه بر اعتماد  اعتقادیست!

ونه بر اعتقادشان "اعتماد"

....

آدم ها که عوض می شوند

از سلام و شب بخیر گفتنشان

می شود این را فهمید!

از حرف ها و نگاه ها

از گودال های عمیقی که

بین تو و خودشان می کنند

و تویش را پر از دلیل می کنند